Ég er löngu búinn að lofa sjálfum mér, sverja og sárt við leggja, að nefna orðið Icesave aldrei framar í bloggum mínum. Ég er heldur ekki talsmaður blótsyrða nema þá að áherslan sé í algjöru hámarki. En nú, tvo daga í röð, er ég búinn að sjá orðið Icesave í fyrirsögnum íslenskra blaða og snillingarnir æða hamförum fram á sjónarsviðið til að slá um sig af speki sinni og soga að sér eftirtekt landsmanna, bjarga engu og rugla fólk hræðilega í ríminu. Þegar ég rakst á fyrirsögn um Icesave í morgun eftir að hafa líka gert það í gær hugsaði ég einfaldlega þetta:

Aumingja Íslendingar að losa sig ekki við þetta helvítis mál þegar í fyrrahaust.

Skuldin var og er þegar fyrir hendi og þó að málið liggi í þögn um tíma er engin hætta á að það hverfi 0 aftan af upphæðinni. Það eru hins vegar mikið meiri líkur á að það bætist 0 við. Ekki hækkar við það ellilífeyririnn minn frá Íslandi, ellilífeyrir sem í dag er kr. 0. Ef ég hreyfi hendi hér úti til að afla mér tekna er núllið niðurstaðan þannig að Icesave kemur líka við peningaveskið okkar sem og annarra Íslendinga.

Í morgun var ég ákveðinn í því að blogga í kvöld en ég sá að mér yrði það ekki fært með góðum árangri nema leysa fyrst vind vegna þessa skítamáls.