Í gær og í fyrradag var erfitt að fara frá Valdísi á sjúkrahúsinu og nú í kvöld vildi ég ekki fara. Það var vegna þess að allir hennar taktar, tal og líkamsstellingar voru á annan veg en hina dagana. Hún hringdi heim upp úr átta í morgun og sagði að hún væri einhvern veginn öðruvísi en áður. Svo hringdi ég einhvern tíma fyrir hádegi og þá var hún enn á því að eitthvað væri betra. Síðan fékk hún fjóra gesti í heimsókn og mörg símtöl. Þegar ég kom til hennar um klukkan hálf fimm var hún dauðþreytt eftir þetta en ánægð með daginn. Henni finnst gott að vita að fólk muni eftir henni.
Ég tók iPadinn og byrjaði að leggja kapal og stakk upp á því við hana að leggja sig og reyna að sofna aðeins. Þegar hún hafði dormað svolitla stund reisti hún sig upp sagðist nú vera búin að jafna sig. Hún gerði að gamni sínu, hún gekk rösklega þegar hún fór fram á bað, allar handa og höfuðhreyfingar voru svo líflegar að ég fór að hlæja. Hún sagði brandara og svo hló hún líka. Ég var nú svo aldeilis hissa. Skoðanir okkar á ástandi hennar fóru saman. Hún sagði í morgun að eitthvað hefði breytst og ég sá það svo ekki varð um villst. Svona á þetta að vera. Fyrir mér er þetta ávísun á að meðferðin á blóðtappanum er að virka.
Þar með er ég búinn að gefa skýrslu um Valdísi og ég held að allt sé sagt og svo er bara að treysta því að þessi bati haldi áfram. Sjálfur afrekaði ég það að hengja þvott út á snúru í morgun. Þegar ég kom heim frá Örebro í kvöld gekk ég beint að snúrunni og viti menn; þvotturinn var þurr utan að hann var kaldur og einhver raki fannst á hornum. Einu sinni höfum við hengt út þvott á árinu en það rigndi á hann og því varð hann ekki svo mjög þurr. Hann fór reyndar beint í þeytivindingu í það skiptið. Ég sé það sem vorboða að hafa getað þurrkað þvott úti.
Þann 28. mars ætlar Hannes Guðjón að koma með fjölskyldu sína í heimsókn og vera hér yfir páska. Þann 12. eða 13. apríl ætlar svo Valgerður að koma og ég veit ekki hversu lengi hún verður. Það verður því langt frá því að verða fámennt á Sólvöllum á næstunni og þetta fólk er allt mjög velkomið. Ég þarf að taka svolitla skorpu á Bjargi næstu daga, en ég hef lítið komist áleiðis þar upp á síðkastið. Það er aldrei að vita hvenær við þurfum að geta boðið gestum þangað inn í það góða hús.
Aftur að Valdísi. Rétt fyrir átta töluðum við saman og þá sagðist hún vera upptekin milli klukkan átta og níu. Þá er nefnilega sjónvarpsþáttur sem kallast Meistari meistaranna. Þetta þótti mér góðs viti, búin að fá áhuga á sjónvarpsþáttum. Rúmlega níu hringdi hún svo til að segja góða nótt. Þá sagði ég einhvern aulabrandara sem ég man ekki lengur en ég man bara að þá hló hún gamla Valdísarhlátrinum. Það var líka góðs viti. Ég geng óvenju glaður til móts við Óla lokbrá áður en langt líður á kvöldið.
