Í dag var ég að vinna á Sólvöllum og það skotgekk sem ég var að gera. Ég var búinn að hita kaffi en svo mátti ég ekki vera að því að fá mér kaffi og sló því aftur og aftur á frest og að lokum ákvað ég að það yrði ekkert kaffi fyrr en ég væri búinn með ákveðinn áfanga. Meðan á þessu stóð var ég líka með fullan kollinn af hlutum sem ég ætlaði að skrifa um á blogginu núna í kvöld. En hvað skeður svo? Ég man ekkert af þessu en ætla samt að blogga og athuga hvort það kemur aftur upp á yfirborðið sem ég var að hugsa um í dag.

Fyrir þó nokkru talaði ég einhvers staðar um það að nú væri vorið gengið í garð með hægt og jafnt vaxandi hitastigi. En ég er spámaður ekki góður. Stuttu seinna komu tveir dagar þar sem næturfrostið var um 12 stig og það var líka frost allan daginn. Síðan tóku við dagar með minna frosti og jafnvel frostlausum dögum. En hvað skeði svo að lokum? Jú, í fyrradag snjóaði heila 18 sm og um átta leytið í gærmorgun var ærleg hundslappadrífa.

Skammt vestan við Örebrú er vatn sem heitir Tysslingen. Þar safnast mikill fjöldi söngsvana vor hvert og talað er um að þar komi við 8000 til 10 000 svanir vor hvert. Mesti fjöldi söngsvana við tysslingen á einum degi taldist fyrir nokkrum árum tæplega 4500. Við Valdís höfum ekki farið til að sjá þetta meira en tvisvar sinnum en það er þó virkilega vert fyrirhafnarinnar að sjá þennan fuglaskara. Það eru nefnilega ekki bara svanir á ferð þar, heldur líka trönur og gæsir í þúsundatali. Myndina fyrir neðan sótti ég í Örebroblað eitt og vona að mér verði fyrirgefin stuldurinn.


Hér fyrir neðan eru tvær myndir frá vatni sem heitir Hornborgarsjön. Áhugafólk um fugla getur bara skrifað "Hornborgarsjön" á Google og þá kemur upp mikið efni um Hornborgarsjön og trönurnar þar. Milli 12 og 13 þúsund trönur geta verið þar einn einasta dag. Ég man eftir mikilli snjókomu í Hrísey eftir að fuglar lögðust á egg. Dagana þar á eftir sungu fuglarnir sorgarlög svo ekki varð um villst.

Nú eru söngsvanirnir við Tysslingen og trönurnar við Hornborgarsjön ekki lagstir á hreiður. Það gera þessir fuglar líka að mestu á slóðum sem eru í mörg hundruð km og jafnvel þúsund km fjarlægð héðan og viðkoman við þessi vötn er einungis að bíða eftir því að önnur vötn í mikilli fjarlægð geti tekið á móti þeim. Enn engu að síður hlýtur svona veðrátta fyrir þessa fugla að vera skelfileg, jafnvel þó að kornið sé borið í þá í bílhlössum eins og gert er í runveruleikanum og hefur verið gert lengi. En!!, ef þið getið sagt mér hvernig til dæmis svanir við Tysslingen vita hvenær vatn austur í Síberíu er orðið nógu opið til að taka á móti þeim, þá endilega látið mig vita. Myndirnar hér fyrir neðan eru líka teknar í leyfisleysi og ég veit ekki frá hverjum.



Nú er það svo að þetta um fuglana er alls ekki það sem ég var að hugsa um á Sólvöllum í dag. Þetta bara kom þegar ég byrjaði að blogga.