Nei, ég er ekki í neinu banastuði í dag en kvarta heldur ekki. Ég er svo sannarlega á batavegi, skaftfellingurinn fótfrái eins og Jónatan tengdasonur sagði einhvern tíma. Þó ligg ég mest í rúminu og geri mínar æfingar með vissu millibili og geng svo með göngugrindina hornanna á milli. Fín þessi göngugrind sem ég fékk lánaða í Lindesberg, glæný. Hún er með fallegum gráum dekkjum og læstri bremsu og handbremsu og vöruflutningagrind. Ég má nú ekki falla fyrir því að nota göngugrind lengur en ég þarf. En ég gleymi oft hlutum hingað og þangað og þarf svo til baka til að sækja þá. Núna eru hlutirnir í göngugrindinni.

Sérstaklegqa eitt tré í Suðurbæjarskóginum er orðið gult. Annars eru grænu litirnir ennþá ráðandi. Sólin baðar skóginn og vestan golukaldi leikur við trjákrónurnar. Hitinn er um ellefu stig. Það hallar að hausti.