Sniðugt með þessa tölvu, fyrir nokkrum dögum kunni hún ekki íslenska stafrófið en núna er hún eldklár í því. Ég er nefnilega í vinnunni og í morgun sá ég tölvukalla á hlaupum hér í húsinu og spurði þá hvort þeir gætu ekki sett íslenska stasfrófið upp í þessari tölvu. Þeir héldu nú það og hér er árangurinn. Annars hef ég engan tíma til að blogga núna en get þó ekki látið vera að koma aðeins að því.

Veturinn lætur sér ekki segjast en það er í raun eins og hægt sé að finna á sér að þetta eigi að vera svona á þessum árstíma og það er einfaldlega þannig. Mikið verður vorið fljótt að koma undan snjónum þar sem öll jörð er þýð undir. Vorið verður ekki minna stórfenglegt en öll hin árin og ég þarf ekki að leggja mig fram um að hlakka til. Ég hlakka til.

Það er rólegur hópur fólks hér í Vornesi sem vinnur að því að koma reiðu á líf sitt. Mér dettur í hug nú um leið og ég skrifa þetta að það eru ýmsir sem þyrftu að gera slíkt hið sama, koma reiðu á líf sitt, þó að það snúist ekki um áfengi. Mikil óreiða er á ferðinni samt. Ég held næstum að ég hætti að líta í íslensku blöðin því að það eru alltaf nýjar fyrirsagnir um voðaverk manna. Það þyrfti að senda allan þennan lýð í meeeeðferð en hýða þá mikið og lengi fyrst. Nú er frítími minn útrunninn. Eigið góða helgi og hlustið ekki á ljótu fréttirnar.

Bless, bless.