Það snjóar drjúgt hér og á að gera fram til morguns. Norsk veðurstofa sem Pétur hefur fundið á netinu sýnir hvernig veður eiga að ganga yfir samkvæmt spá þeirra, og þar kom fram að það ætti að byrja að snjóa í Uppsala klukkan ellefu. Klukkan ellefu byrjaði svo að snjóa. Svo heyrði ég í manni í Eskilstuna og þegar hann heyrði þetta gat hann staðfest að nákvæmlega það sama hefði skeð þar, það hefði byrjað að snjóa á mínútunni samkvæmt spánni. http://www.yr.no/sted/Sverige/Uppsala/Uppsala/ Svo er hægt að setja alla mögulega staði inn á þetta og sjá veðrið hreint út um allt, hvort heldur er í Hrísey, Vestmannaeyjum eða Reykjavík

Hannes er búinn að vera úti um tíma með mömmu og ömmu og þá er gott tækifæri til að setjast við tölvuna og setja nokkur orð á blað. Annars er ekki réttnefni að setja orð á blað, ætli það sé ekki frekar að setja orð á skjá. Það var á mánuðunum áður en við Valdís fórum til Svíþjóðar og við dvöldum í Reykjavík, að við höfðum skiptst á e-pósti ég og Svandís Svavarsdóttir. Svo endaði hún einn tölvupóstinn á orðunum; við skjáumst.

Nú er Valdís komin til baka frá útivistartímanum með Hannesi Guðjóni en þau mæðginin ætla að anda að sér meiru útilofti. Það veitir ekki af þegar afi kemur í heimsókn með kvefpest að byggja upp varnarkerfi líkamans. Það er fúlt að koma í heimsókn og halda sig svo í mátulegri fjarlægð frá fólki. Ekki það að ég fái fyrirskipanir um það en það er bara svo sjálfsagt að fara varlega og ekki vil ég fá hnerrakast með barnið á handleggnum. Ég er þeim ósköpum gæddur að fá hnerraköst þar sem ég hnerra hvað eftir annað í einni lotu og þegar ég er kvefaður er eins og þessi hnerraköst fái snaraukinn kraft. Þá vitið þið það.

Mæðgurnar er mættar eftir útivistina og nafni minn starði á mig meðan amma klæddi hann úr útigallanum, þennan undarlega mann sem sem alltaf er í ákveðinni fjarlægð frá honum. Það næsta sem ég hef komið er að taka í tærnar á honum. Nú er boðið upp á súkkulaði að drekka. Namm namm, ég þangað.


Stóllinn minn er bestur og þegar ég er búinn að henda öllu dótinu mínu á gólfið kemur alltaf einhver til að tína það upp til mín aftur.