Í gærkvöld þegar vinnudeginum var lokið í Vornesi, um ellefu leytið, undirbjó ég mataræði dagsins í dag. Ég fór fram í eldhúsið og fann í búrinu kjötkraft sem er í duftformi og setti kúfaða teskeið í skipakönnu. Síðan setti ég könnuna upp á hillu, svo ofarlega að ég varð að standa á tá til að ná þangað upp. Ég vildi spara tíma þegar dagaði með því að hafa þetta tilbúið. Þarna var ég alveg öruggur um að starfsliðið í eldhúsinu ræki ekki augun í könnuna og fengi engar áhyggjur af því sem væri í gangi.

 

Í dag er einnar viku stífri vinnutörn minni lokið og því skyldi ég í dag byrja aftur með að fasta tvo daga í viku.

 

Þegar morgnaði byrjaði ég með því að fá mér vatn að drekka og síðan gekk ég til minna verka samkvæmt venju. Ég spjallaði lítillega við sjúklinga sem ég hitti hingað og þangað og bauð starfsfólki sem dreif að góðan daginn. Síðan var morgunfundur starfsfólks og ég gaf skýrslu um atburði helgarinnar. Þá hafði ég smá viðtöl og tíminn þaut áfram. Svo var komið að morgunkaffi sem við köllum það. Allir fengu sér brauð með morgunkaffinu en ég, föstumaðurinn, gegg inn í eldhúsið og ætlaði að gípa skipakönnuna af hyllunni.

 

Þar var engin kanna lengur. Ég leitaði og leitaði og á vaskabekknum stóð kannan með kjötkraftinum í. Sáuð þið virkilega könnuna? spurði ég undrandi, og já, ert þú með þetta? spurði eldhúsliðið. Þá hafði ein þeirra uppgötvað könnuna umsvifalaust þegar hún kom í eldhúsið og síðan höfðu staðið yfir miklar vangaveltur í langan tíma. Ein þeirra hafði þefað hikandi úr könnunni og talið að um kjötkraft væri að ræða, en hvað var kjötkraftur að gera í skipakönnu upp undir lofti í eldhúsinu. Málið var dularfullt og ekkert kom út úr rannsókninni. Svo leysti ég það með einni spurningu.

 

Fólk er ekki hissa á mér að gera þetta, að fasta tvo daga vikunnar, en ber virðingu fyrir því. Þegar færi gafst í morgun spurði Lena í eldhúsinu hvernig ég færi að þessu. Lena er sú sem rak augun fyrst í könnuna. Ég gaf henni einföld svör við einföldum hlut. Þegar hún hafði hlustað á mig sagði hún að ég hlyti að hafa meiri karkter en hún því að henni tækist þetta ekki. Það var skrýtið fyrir mig að heyra um þetta með karakter þar sem ég hef alltaf séð Lenu sem konu með sterkan karakter, mikið sterkari en ég tel mig hafa.

 

Ég fasta ekki með hjálp af sterkum karakter. Ég fasta vegna þess að mér líður vel með það að fasta. Ég hef þar að auki losnað við 5,5 kg af hreinum fituklump og hann sat á litlu svæði framan á mér rétt undir bringubeininu. Þó að ég segi sjáfur frá fer mér mun betur að bera ekki þennan velmegunarklump framan á mér. Reyndar hafði ég hann líka á ákveðnum svæðum í andlitinu.

 

Þetta hefur líka fengið mig til að huga mikið betur að því hvað ég legg mér til munns. Ég hef minnst orða matvælasérfræðings sem sagði í sjónvarpi fyrir einhvejum misserum að krafan um ódýran mat væri orðin svo öflug að matvælaframleiðendur framleiddu lélegri mat til að geta staðið undir kröfunni. Ég kaupi góð dekk undir bílinn, læt þjónusta hann sem best verður á kosið og spyr ekki hvað það kosti, ég bara borga. Á ég svo að rýna í fimmtíueyringana eða fimmkallana þegar ég er að kaupa mér að borða.

Ég er farinn að kaupa súpur sem eru framleiddar eins og í venjulegu eldhúsi, með höndunum eins og sagt er á umbúðunum, og í þeim eru sjö til þrettán efni sem öll eru jafn vel þekkt og kartöflur, laukur eða baunir. Þessar súpður kosta 39 kr sænskar skammturinn og ég borða allan skammtinn hjálparlaust. Ég get líka keypt súpur sem kosta níu krónur eða þrettán og eru gerðar úr allt að tuttugu efnum sem ég þekki ekki nema að hluta, svo sem E efnum, litarefnum og einhverjum  sterkjuefnum. Þannig reyni ég að velja öll matvæli.

 

Ég vil gjarnan vera afi enn um skeið og einhvern tíma verð ég kannski langafi. Ég vil standa undir nafni. Ég hef ekkert loforð um árafjölda en ég reyni að taka þá ábyrgð sem í mínu valdi stendur. Afi er mikilvægur hlekkur í fjölskyldumynstrinu. Langafi ábyggilega líka. Mig dreymdi um daginn að ég mundi innan tíðar fá heimsókn fleiri barnabanra en ég hef fengið um skeið.

 

En nú er svo komið að ég er kominn með svefnóra og ætti að hætta áður en ég geri mig að atlægi. Er svo sem búinn að því nú þegar. Nú þarf ég að sofa í tíu tíma samfleytt. Á morgun fer ég með bílinn í bifreiðaskoðunina í Lillån í Örebro. Ég spurði ekki hvað það kostaði, ég bara pantaði tíma og borgaði.